Do wszystkich moich Braci broni…

Jesteśmy WETERANAMI.

Jako nastolatkowie wyszliśmy z domu na nieznaną przygodę.

Kochaliśmy nasz kraj na tyle, by go bronić i chronić własnym życiem.

Pożegnaliśmy się z przyjaciółmi i rodziną i wszystkim, co znaliśmy

Nauczyliśmy się podstaw, a potem zostaliśmy rozproszeni na wietrze w najdalsze zakątki Ziemi.

Znaleźliśmy nowych przyjaciół i nową rodzinę.

Staliśmy się braćmi i siostrami, bez względu na kolor skóry, rasę czy wyznanie.

Mieliśmy wiele dobrych chwil i wiele złych.

Nie spaliśmy wystarczająco.

Za dużo paliliśmy i piliśmy.

Wydobyliśmy dobre i złe nawyki.

Ciężko pracowaliśmy i graliśmy jeszcze ciężej.

Nie zarobiliśmy dobrej pensji.

Doświadczyliśmy radości z listów, rozmowy telefonicznej i smutku pominięcia ważnych wydarzeń.

Nie wiedzieliśmy kiedy, ani nawet czy znowu zobaczymy nasz dom.

Szybko dorastaliśmy, a jednak nigdy nie dorośliśmy.

Walczyliśmy o naszą wolność, a także o wolność innych.

Niektórzy z nas widzieli prawdziwą walkę, a niektórzy nie.

Niektórzy z nas stanęli w obliczu wojny fizycznej, większość z nas stanęła w obliczu wewnętrznej wojny psychologicznej.

Widzieliśmy, doświadczyliśmy i radziliśmy sobie z rzeczami, których nie możemy w pełni opisać ani wyjaśnić, ponieważ nie wszystkie nasze ofiary były fizyczne.

Uczestniczyliśmy w honorowanych ze sobą ceremoniach i rytuałach, wzmacniając nasze więzi i koleżeństwo.

Polegaliśmy na sobie nawzajem w wykonywaniu naszej pracy, a czasem by ją przetrwać.

Mamy do czynienia ze zwycięstwem i tragedią.

Świętowaliśmy i płakaliśmy.

Po drodze zgubiliśmy kilku naszych Braci, czasami najlepszych kumpli.

Kiedy nasza przygoda się skończyła, niektórzy z nas poszli do domu, niektórzy z nas zaczęli coś nowego, a niektórzy z nas nigdy nie wrócili.

Opowiadaliśmy niesamowite i zabawne historie o naszych wyczynach i przygodach.

Łączy nas niewypowiedziana więź, której większość ludzi nie doświadcza i niewielu zrozumie.

Wysoko oceniamy własną branżę, a inne branże nam nie przeszkadzają.

Wiemy jednak, że w razie potrzeby będziemy tam dla naszych Braci i Sióstr i staniemy razem w mgnieniu oka.

Bycie Weteranem to coś, na co trzeba było zapracować i nigdy nie można tego odebrać.

Nie ma wartości pieniężnej, ale jednocześnie jest nieocenionym prezentem.

Ludzie widzą weteranów i dziękują im za ich służbę.

Kiedy się spotykamy, mrugamy do siebie lub lekko się uśmiechamy, wiedząc, że dzieliliśmy się i doświadczaliśmy rzeczy, których większość ludzi nie zna.

Więc od siebie do reszty Weteranów, gratuluję i dziękuję za wszystko, co zrobiliście i poświęciliście dla naszego kraju.

Staraj się pamiętać dobre czasy i zapomnieć o złych.

Podziel się swoimi historiami.

Ale przede wszystkim stój wyprostowany i dumny, bo zasłużyłeś na miano weterana.

Jestem weteranem.

Siła i Honor Bracia